به نقل از «مهر»

خاطرات آقای فیلمبردار از خانه‌ای که پر از «تئاتر» بود

تاریخ انتشار: ۲۴ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۵۱۹۸۳

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط‌عمومی موزه سینما، موزه سینما در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز علیرضا زرین دست مدیر فیلمبرداری پیشکسوت سینما بخش‌هایی از گفت‌وگوی این هنرمند را منتشر کرده است.

علیرضا زرین دست با بیان اینکه ۲۴ اسفند ۱۳۲۴ در تبریز متولد شده است، گفت: پدرم از مهاجرین باکو و پدربزرگم مشهدی بود و خوشبختانه در خانواده‌ای بزرگ شدم که نسبت به هنر حساسیت خاصی داشتند و تئاتر و نمایش را دنبال می‌کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: برادر بزرگم حسن زرین‌دست نقاش بسیار چیره دستی بود و زمانی که کار می‌کرد کنار او می‌ایستادم و بسیاری از آموزه‌های مربوط به ترکیب رنگ، تقسیم‌بندی قاب و نورپردازی را از برادرم که با دقت و حوصله برای من توضیح می‌داد، یاد گرفتم و در ۱۴ سالگی با اغلب نورپردازی‌هایی که نقاشان پایه گذاری کرده بودند، آشنایی پیدا کرده بودم. برادرم به من توضیح می‌داد نورپردازی کلاسیک، رئالیسم چه چیزی است و درباره ریشه‌ به وجود آمدن آنها نیز برایم صحبت می‌کرد و من با عشق به او گوش می‌کردم.

زرین‌دست با بیان اینکه برادر دیگرش مسعود نیز در آن زمان عکاسی می‌کرد، یادآور شد: در چنین شرایطی من غیرارادی از هر ۲ برادر یاد می‌گرفتم. در خانه ما اغلب درباره تئاتر صحبت می‌کردند زیرا خواهر و برادرهایم در تبریز بازیگر تئاتر بودند و در صحبت‌های آنها متوجه می‌شدم که درباره مولیر و شکسپیر، چخوف صحبت می کردند، من آنها را می‌شنیدم و برایم بسیار جذاب بود.

همکاری با عباس کیارستمی از کدام پروژه آغاز شد؟

این مدرس پیشکسوت سینمای ایران با بیان اینکه ذهن بسیار تصویرسازی دارد، بیان کرد: یادم می‌آید در همان زمان کودکی وقتی خواهر و برادرهایم درباره سینما و تئاتر صحبت می‌کردند من در ذهنم از صحبت‌های آنها تصویر می‌ساختم و همه این‌ها دست به دست هم داد و از من به صورت غیرارادی شخصیتی ساخت که به سمت سینما، نور، نقاشی، عکاسی سوق پیدا کردم. یادم می آید در ۱۰ سالگی در خانه‌ای زندگی می‌کردیم که طبقه پایین آن سینما بود؛ سینما داریوش در خیابان قزوین. یعنی فاصله من با سینما و آپاراتخانه سه دقیقه بود.

وی با بیان اینکه با عباس کیارستمی در پنج فیلم همکاری داشته است، گفت: اولین همکاری من با کیارستمی در «زنگ تفریح» بود و بعد از آن فیلم «تجربه» که به صورت سیاه و سفید کار کردیم و بعد از آن هم «گزارش»، «کلوزآپ» و «همسرایان».

زرین‌دست با بیان اینکه تیتراژ فیلم «رشید» را کیارستمی ساخته است بیان کرد: آشنایی من با این هنرمند فقید سینما در همین تیتراژ بود که آن را فیلمبرداری کردم البته بعضی از پلان‌های فیلم «نان و کوچه» را هم من گرفتم.

پروژه‌های مشترک با مسعود کیمیایی و پاسخ به یک پرسش

وی در پاسخ به پرسش مجید اسماعیلی مدیرعامل موزه سینما مبنی بر اینکه همکاری با مسعود کیمیایی را از چه زمانی آغاز کرده است، پاسخ داد: همکاری من با کیمیایی به سال‌های ۱۳۴۷، ۱۳۴۸ برای ساخت فیلم «بیگانه بیا» برمی‌گردد که در آن فیلم دستیار بودم و اولین پلانی که در زندگی هنری‌ام فیلمبرداری کردم مربوط به همان فیلم است. در آخر پلان یک ابری روی خانه می‌آید که من به محض آنکه آن‌را دیدم به صورت اتفاقی به سرعت فیلمبرداری کردم که بسیار هم مورد توجه مسعود کیمیایی قرار گرفت. در واقع فیلمبرداری تمام شده بود و من یک دفعه چنین ابری را دیدم و آن را گرفتم و در فیلم قرار دادیم.

مجید اسماعیلی خطاب به علیرضا زرین‌دست گفت تعداد فیلم هایی که شما کار کردید بسیار زیاد است. کدام یک را بیشتر دوست دارید؟ و وی پاسح داد: تعدادی از فیلم‌هایم را از نظر مضمون، فیلمنامه و فیلمبرداری خیلی دوست دارم. فیلم «تجربه» عباس کیارستمی که سیاه و سفید است به نظرم فیلم فوق العاده‌ای است، آن را خیلی دوست دارم و مورد تحسین منتقدان ایرانی و خارجی قرار گرفته است. همچنین فیلم‌های دیگری همچون «سایه‌های بلند باد»، «خط قرمز»، «طلسم»، «بای‌سیکل‌ران»، «عروسی خوبان»، «خانه خلوت»، «بازمانده» را هم دوست دارم.

کد خبر 6054943 علیرضا سعیدی

منبع: مهر

کلیدواژه: موزه سینما علیرضا زرین دست سینمای ایران تئاتر ایران هنرمندان تئاتر فیلم کوتاه اسکار فیلم سینمایی حضور هنر ایران در جهان سازمان سینمایی سوره کنسرت موسیقی موسیقی ایرانی جشنواره تئاتر رضوی سینمای هنر و تجربه علیرضا خدابخشی فیلم پرویزخان زرین دست

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۵۱۹۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انجام ۲۰ دقیقه بازی تتریس می تواند از ابتلا به اختلال اضطراب پس از حادثه جلوگیری کند

یک مطالعه نشان داده که انجام بازی تتریس پس از تجربه یک رویداد آسیب‌زا و تروماتیک می تواند به کاهش خطر ابتلا به اختلال اضطراب پس از حادثه یا PTSD کمک کند.

به گزارش روزیاتو، این بازی ویدیویی محبوب به کاهش احتمال بروز فلاش‌بک و یادآوری های ناشی از اختلال اضطراب پس از حادثه بعد از تجربه یک رویداد آسیب‌زا کمک می کند.

به گفته محققان، این بازی ممکن است به جلوگیری از یادآوری خاطراتی از مناظر و صداهایی که فرد در آن زمان شاهد آن ها بوده، کمک کند.

تحقیقات دیگری نشان داده که انجام این بازی تنها به مدت ۲۰ دقیقه می‌تواند منجر به ایجاد تغییرات در مادرانی شود که تا هفت سال مشکلات مربوط به زایمان داشته‌اند.

دکتر کاترین دیپروز از دانشگاه آکسفورد که روی اولین پژوهش کار می کرد، گفته است:

ما می دانیم که یک دوره حداکثر شش ساعته وجود دارد که در آن می توان انواع خاصی از خاطرات که در ذهن انسان ثبت می شوند را تحت تاثیر قرار داد.

ما نشان داده‌ایم که انجام بازی «تتریس» توسط داوطلبان سالم در این پنجره زمانی می‌تواند خاطرات فلاش‌بک را بدون از بین بردن توانایی درک رویداد کاهش دهد.

PTSD یک اختلال اضطرابی است که بر اثر تجربه رویدادهای بسیار استرس‌زا، ترسناک یا ناراحت‌کننده ایجاد شده و می تواند منجر به کابوس، یادآوری مکرر خاطرات حادثه و احساس انزوا شود.

علل بروز PTSD می تواند از تصادفات جاده ای جدی گرفته تا حملات خشونت‌آمیز، مشکلات سلامتی یا مسائل مربوط به زایمان متغیر باشد.

راهکارهای درمانی اختلال اضطراب پس از حادثه شامل درمان‌های گفتاری، مانند درمان شناختی رفتاری و مصرف داروهای ضد افسردگی مانند پاروکستین یا سرترالین هستند.

اولین مطالعه که در مجله PLOS One منتشر شده، به بررسی این موضوع پرداخته که بازی تتریس (یکی از محبوب ترین بازی‌های ویدیویی در تمام دوران) چه تاثیری بر احتمال ابتلا به این اختلال دارد.

محققان فیلمی را به ۴۰ داوطلب سالم نشان دادند که شامل تصاویر آسیب‌زا و ناراحت‌کننده از جمله تبلیغاتی بود که خطرات رانندگی در حالت مستی را برجسته می کرد.

پس از ۳۰ دقیقه انتظار، ۲۰ نفر از داوطلبان به مدت ۱۰ دقیقه تتریس بازی کردند؛ در حالی که نیم دیگری از شرکت‌کنندگان هیچ کاری انجام ندادند.

آنهایی که این بازی را انجام داده بودند، در هفته بعد به طور قابل توجهی فلاش‌بک‌های کمتری به فیلم را تجربه کردند.

دکتر امیلی هولمز از دانشگاه آکسفورد گفته است:

ما می‌خواستیم راهی برای کاهش فلاش‌بک‌ها و یادآوری خاطرات منفی ناشی از تروما پیدا کنیم.

تتریس ممکن است با رقابت بر سر منابع مغز برای اطلاعات حسی اثربخش باشد.

ما معتقدیم که این بازی به ‌طور خاص با روشی که خاطرات حسی در دوره پس از تروما ایجاد می‌شوند تداخل دارد و به همین خاطر تعداد فلاش‌بک‌هایی که پس از آن تجربه می‌شوند را کاهش می‌دهد.

مطالعه دوم که در مجله اختلالات عاطفی منتشر شده، به این موضوع پرداخته که چگونه می‌توان از این بازی برای درمان مادران سال‌ها پس از زایمان تروماتیک و آسیب‌زا استفاده کرد.

محققان علائم PTSD را در ۱۸ زن مبتلا به این بیماری بین ۷ ماه تا ۶.۹ سال پس از تولد ردیابی کردند.

به این زنان «نشانه های یادآوری» مانند بازگشت به بخش زایمان داده شده و از آنها خواسته شد ۱۵ روز بعد تتریس بازی کنند.

محققان علائم PTSD آنها را در تمام طول مدت اندازه‌گیری کردند و دریافتند که پس از درخواست از آنها برای انجام بازی، این علائم حدوداً نصف شده‌اند.

کانال عصر ایران در تلگرام